Dinsdag 19/07/2011

Beste familie, vrienden en collega's,

Nogmaals Kia Ora* op onze blog.

Na het aftellen van maanden, weken en uiteindelijk dagen was het eindelijk zover... . Niet bijster uitgeslapen en met toch wel een klein hartje (vooral voor de lange vliegreis) vertrokken we zaterdagmiddag dan eindelijk naar Zaventem om daar de vlieger te nemen naar Londen Heathrow.

In Zaventem aangekomen begon het direct al goed. Problemen met het gewicht van de valiezen. Immers op papier mochten we met ons twee 46 kg meenemen. Even ter verduidelijking dit lijkt veel maar vermits we al onze winterspullen (skijas, skibroek, bergschoenen, een dikke fleece,...) ook moeten meesleuren zit je snel boven dit gewicht. Vermits we één grote en één kleine valies hebben, zat het gewicht niet echt gelijk verdeeld. Bij weging thuis kwam de grote valies op een goede 26 kg en de kleine valies op zo'n 16 kg, dus samen ruim binnen onze limiet. Maar nee hoor volgens de trunte** van British Airways woog de grote valies teveel en moesten we of 50 euro bijbetalen of spullen versteken. Nu ja we kozen uiteraard voor het laatste. De bergschoenen en winterjas snel nog bij in de kleine valies gepropt en ondanks dat de grote valies nog steeds 24,5 kg woog was het voor de lieve dame nu wel in orde.

Verder verliep de reis naar Heathrow gelukkig zonder enig probleem. Ook de verplaatsing van terminal 5 (europese vluchten) naar terminal 3 (intercontinentale vluchten) verliep vlot. In Heathrow moesten we zo'n vier uur wachten, gelukkig konden we ons toch een beetje vermaken met het kijken naar de mensen... Na nog een boterhammetje te hebben gegeten mochten we dan eindelijk op de megajumbojet (zie foto) richting Sydney met tussenstop in Bangkok. We bleken op de allerlaatste rij te zitten. Spijtig genoeg niet bij het raam maar in het midden en vlak bij de toiletten, maar met als voordelen : dicht bij de nooduitgang en met de nodige ruimte om af en toe een dansje te doen zodat de beentjes wakker bleven.

De vliegreis verliep vlot en voorspoedig. Filmpje kijken, wat naar muziek luisteren, een beetje eten en drinken en dan proberen slapen. Toen we Bangkok naderden toch wat opschudding. Plots moest iedereen gaan zitten (inclusief steward(e)s(sen) omdat er zware turbulentie verwacht werd. Toen het niet snel genoeg ging voor de steward die naast ons op zijn stoeltje zat brulde hij 'SIT DOWN'. Wij in ieder geval klaarwakker voor de tussenstop ;) ah ja, de turbulentie was eigenlijk twee keer niks ;) Heeft hij zich voor niks schor gebruld...

Bij aankomst in Sydney ons gerept richting de aansluitende vlucht naar Auckland. Gelukkig was de vlieger op tijd geland, zodat de overstap vlot liep. Op een kort oponthoud na waarbij ik (Wouter) gecontroleerd op aanwezigheid van springstoffen (hoe ik dit zou moeten hebben binnengesmokkeld na de verschillende controles was mij een raadsel) met uiteraard negatief resultaat ;)

Ook de laatste vlucht van 2,5 uur verliep vlot met bij aankomst een prachtig zicht op één van de Nieuw-Zeelandse vulkanen en op de omgeving van Auckland (zie foto). Onderweg een aankomstformulier moeten invullen waar we braaf onze bergschoenen hebben ingevuld evenals Sofie's uitstap naar het Zwin. Ze zijn in Nieuw-Zeeland immers als de dood voor binnenkomst van hen onbekende bacteries, ziekten en beestjes. Zonder veel problemen door de douane geraakt, vervolgens met toch een bang hartje naar de bio-inspectie. Douaneambtenaar tegen Sofie : you scrubbed the boots!? Sofie : Yes i did ;) goede punten dus en we mochten het land binnen. Na een reis van meer dan 32 uur waren we eindelijk op onze bestemming. Nog snel even de auto ophalen dachten we en dan naar de B&B voor een verfrissende douche.

Bij afhalen van de huurauto (op voorhand geregeld door onze reisorganisatie) bleek er immers een probleem met de verzekering, met name de dekking van ongevalschade. In België hebben we aan de reisorganisatie 250 euro betaald om dit risico tot nul te herleiden maar nu bleek dit doorbetaald te zijn aan het verhuurbedrijf. Na wat gediscussieer uiteindelijk opnieuw 250 euro moeten betalen (mits de nodige garanties op papier) en een boze mail verstuurd naar de reisorganisatie zodat we deze dubbele betaling kunnen recupereren.

Vervolgens mochten we de huurauto ophalen. Sofie had al opgemerkt dat de autosleutel heel erg leek op haar autosleutel thuis (was eigenlijk identiek ;)) en ja hoor we mogen hier rondrijden in 'onze' eigen Hyundai i30 met dat verschil dat dit een automatikje is. Na het linksrijden en de automatik geoefend te hebben op de parking voorzichtig op weg. Sofie rijdend met de nodige stress (voor zij die haar kennen niet verwonderlijk J) en ik als co-chauffeur en gps van dienst. Zonder al te veel problemen tot bij de B&B geraakt uitgezonderd twee noodstops (omdat Sofie vol op de rem ging staan in de veronderstelling dat dit de ontkoppeling was) gelukkig zonder erg.

Ons uiteindelijk ingecheckt in mooie B&B in centrum Auckland en na een douche besloten om ondanks de jetlag nog naar het uitzichpunt op Mount Eden (uitgedoofde vulkaan) te gaan gelet op het prachtige weer (helder weer en zo'n 15 graden). Hier ons toch een beetje aan mispakt, de klim naar de vulkaan was steil en lang. De vulkaan bleek dan ook hoger dan gedacht. Uiteindelijk toch boven geraakt en het was al de moeite zeker waard. Van boven heb je immers een 360° graden zicht over Auckland en omgeving met o.a. de Skytower, Harbour Bridge, Devonport, Rugby Stadion en Rangitoto Island (nog een vulkaan ja ;)).

Na de afdaling op zoek naar een restaurant. Uiteindelijk gekozen voor Circus Circus vermits menu er goed uitzag en er veel (inheems) volk zat. Dit bleek een goede keuze, Ik ging voor de hamburger (zeer lekker en zeker niet vergelijkbaar met een burger in de Quick) en Sofie voor de pasta van de dag (ook zeer lekker, minstens niveau Spaghettiworld of Hippo-Pasta-Vino (voor de Antwerpenaars onder ons)). Sofie viel tijdens eten bijna letterlijk met haar hoofd in haar pasta van vermoeidheid. Dus snel naar de B&B teruggekeerd voor een welverdiende nachtrust. We lagen om 19u plaatselijke tijd al goed te ronken ;).

Vanmorgen dan ook lekker uitgeslapen opgestaan bij weeral prachtig weer (zij het wel dat de nacht zeer koud was). Lekker ontbeten en na het versturen van dit verslag gaan we Auckland eens grondig verkennen.

Veel zonnige groeten uit Auckland,

Wouter en Sofie