Een overgangsetappe vandaag. Nadat we ons tegoed hadden gedaan aan een uitgebreid ontbijt (en we moesten goed eten want we gingen ver met de auto...) was het tijd om te vertrekken. Onze was lag netjes gewassen en gestreken klaar (als dat geen service is). En nadat alles terug in ons autootje was gestouwd konden we vertrekken. Aangezien onze gastvrouw moest werken, hebben we besloten om toch nog even langs haar werk te rijden om goedendag te zeggen. Ze werkt namelijk in de toeristische dienst van de stad. Jammer genoeg zat ze op ‘het feest van de forel' en wou haar sympathieke collega ons een bezoekje aan de forellenfarm aansmeren om haar te gaan bedanken. Maar toen we onze motor wilden starten, kwam ze vanachter het hoekje aangelopen. Gelukkig maar want een ommetje langs de forellenvijver zagen we niet echt zitten. Hoewel alle inwoners dat het hoogtepunt van het jaar vonden, lieten wij dit maar wat graag aan ons voorbij gaan... Maryke wist nog te zeggen dat alle wegen sneeuwvrij waren en dat we dus zonder problemen konden verder rijden naar onze volgende bestemming: Wellington.

Het eerste deel van de route leggen we af langs de ‘desert road'. De benaming van deze weg mag je nogal letterlijk nemen: kilometers ver zie je geen huizen of dorpen en je rijdt langs een prachtig landschap. We konden het niet laten om af en toe eens te stoppen om enkele foto's te nemen. Al is ‘the real life' toch nog veel indrukwekkender!

Het gaat goed vooruit vandaag: de wegen zijn recht en 100km/uur rijden is deze keer wel mogelijk. Niet te moeilijk manoevreerwerk. Enkel de bumperklevende Nieuw-Zeelanders moet je er soms bijnemen. Al heb je minder stress om hier te rijden met de auto, af en toe kan je een goede vloek niet onderdrukken als er weer een zot iets uithaalt.

Jammer genoeg slaat het weer tegen als we de Kapiti Coast naderen. Deze keer regent het geen vliegenscheetjes maar regent het echt pijpenstelen, Engelse vertaling: it's raining cats and dogs. De romantische strandwandeling bij 25° C zien we algauw letterlijk in het water vallen. De Kapiti Coast is genoemd naar het Kapiti-Eiland dat net voor de kust ligt. Lees: een soort van berg in het water. Misschien komt de naam jullie wel bekend voor want onlangs is de Kapiti nog in het nieuws geweest omdat er een tornado langsraasde. Veel hebben we er niet van kunnen zien want een dik wolkendek en tientallen regenbuien verstoorden ons zicht.

Na een stevig stuk taart (daar zijn ze hier zeer goed in) en wat deugddoende dranken (ik ben mij aan het verdiepen in de fruitsappen - véél beter dan bij ons - met smaakjes als appel/guave,...) kunnen we weer de baan op richting Wellington.

Tijdens de weg naar Wellington kan ik het niet laten om eens te denken aan ons kikkerland: zouden we al een regering hebben? En zou het ook zo'n fantastisch weer zijn? ... En vooral: ik heb vandaag eens zin in lekkere Belgische kost: puree met frikandon en kriekskes of hespenrollekes met kaassaus! Mmm dat zou smaken... Maar ja het blijft bij enkele vluchtige gedachten... We hoeven ook niet te lang aan ons kikkerland te denken want we hebben het zeer naar onze zin.

Dan ons volgende hoofdstuk: Wellington - een ‘grootstad' 130 000 inwoners en behoorlijk druk. Ik kreeg een beetje het ‘New-York'gevoel als ik met ons klein autootje tussen de grote en hoge flatgebouwen moest rijden. Ons hotel, Ibis is recht in de binnenstad geplant. Wat een moeilijke klus leek op voorhand, valt bij wonder nogal goed mee. We raken zonder enig probleem met onze auto op onze bestemming.

Je gelooft het of niet: iets verder bij ons hotel is er een ‘Belgian Beer Café'... Tja je kan het al raden: daar hebben wij gedineerd vanavond. Schrok de serveerster zich even rot als we in het Nederlands iets bestelden... Om te beginnen: nen goeie leffe... En ik moet zeggen: smaakt even lekker hier als thuis en dan op de kaart: worst met puree of vis met prei en puree... Ja dat was onze keuze! Grote misser: géén chocomousse als dessert op de kaart! Een schande! MAAR het heeft héél hard gesmaakt en zo is ons België-gevoel een beetje gestild...

Wellington staat voor: Te papa museum, botanische tuinen, kabelbaan, Lord of the ring-tours in de omgeving,... Een hele hoop om te doen de volgende dagen! We zullen ons hier zeker niet vervelen!

Saluutjes en santé - met uiteraard een lekker Belgische biertje,

Sofie en Wouter

PS: We willen iedereen die reacties plaatst toch wel eens bedanken. Het is niet altijd mogelijk om mailtjes te sturen of alle reacties te beantwoorden maar een dikke bedankt! Het is leuk om lezen! Blijven posten dus! ;-)