Donderdag 28 juli 2011

Na een iets minder nachtje in ons hotel (nogal hard bed) en een zelfbereid ontbijt beginnen we een beetje schoorvoetend aan onze verkenning van Wellington. De stad is immers niet echt uitnodigend met (lelijke) moderne architectuur en vooral veel wolkenkrabbers. Wellington is al sinds 1865 de hoofdstad van Nieuw-Zeeland maar ze staat nog steeds ter discussie. In Auckland zijn ze er niet over te spreken dat een provinciestadje als Wellington met de eer is gaan lopen. En op het Zuideiland vinden ze dan weer dat die uit het Noorden hen niets te zeggen hebben... Enkel de Wellingtonians zelf zijn best trots !!! De keuze voor Wellington is echter logisch als je het louter geografisch bekijkt. Wellington ligt immers min of meer in het midden van het land (het zuidelijkste puntje van het Noordeiland). Concreet betekent dit dus dat alle regeringsgebouwen in deze stad gevestigd zijn.

Het belangrijkste is uiteraard het (nieuwe) Parlementsgebouw. Een voorbeeld van moderne architectuur dat bij de kiwi's (hiermee bedoel ik de inwoners van Nieuw-Zeeland dus niet de vogels en zeker niet het fruit dat hier kiwifruit wordt genoemd) beter bekend staat als 'The Beehive' en dat is ook hoe het eruitziet, een gigantische bijenkorf. Volgens Sofie archilelijk, maar ik vind het nogal meevallen... Nu ja smaken verschillen, ook in Nieuw-Zeeland zelf. Tegenover de Bijenkorf staat het oude parlementsgebouw dat heel erg lijkt op de palazzi uit Italië en lijkt opgetrokken te zijn uit harde steen. Niets is echter minder waar, het betreft het grootste volledig uit hout opgetrokken gebouw ter wereld al zie je dat pas als je er met je neus opstaat... Hierna brengen we nog een bezoekje aan de oudste kerk van Wellington vlakbij, die ook al volledig uit hout is opgetrokken.

Na het bezoek aan de regeringwijk Lambton besluiten we om met de Cablecar naar de bovenstad te trekken. De ingang van de Cablecar bevindt zich midden tussen de winkels van één van de vele winkelcentra. Eigenlijk is de Cablecar een tram die via een soort van tandradbaan pendelt tussen de beneden- en de bovenstad. Vanaf het eindpunt heb je een prachtig zicht over de stad en de baai. Hier liggen ook de botanische tuinen. Spijtig genoeg liggen deze er gelet het seizoen nogal troosteloos bij. Vanaf het eindpunt besluiten we verder te stappen naar Zealandia. Dit is een groot project waarbij een deel van de groene long van de stad omheind werd, vervolgens ontdaan van alle ongedierte (voornamelijk possums en muizen) om zo plaats te geven aan (bedreigde) inlandse soorten. Een soort van openrange zoo voor inheemse dieren dus... Na een stevige wandeling zijn we ter plaatse. Allereerst bezoeken we het museum dat aan het project verbonden is. Vooral juf Sofie is onder de indruk van de opzet van de tentoonstelling waarbij inheemse fauna en flora spelenderwijs wordt uitgelegd... Nadien gaan we de zoo binnen... Naast de vele inheemse vogels, zitten hier ook zogenaamde weta's (reuzekevers waarvan Sofie al begint te huiveren nog voor ze er één heeft gezien) en prehistorische hagedissen (Tuatara's) die al 200 miljoen jaar op de aarde rondzwerven. Al snel komen we de eerste rare vogels (nee geen mensen) tegen, een soort van blauwe kalkoen met knalrode snavel en zonder vleugels (vogel???)... Verder zien we ook verschillende kleine vogels die zich te goed doen aan bloemen en insekten. Ook maken we kennis met één van de drie inheemse papegaaiensoorten, de kaka. Dit is een grote bruinrode papegaai die zich nogal graag laten opmerken en allesbehalve mensenschuw is. Ook zien we één van de Tuatara's en maken we nog een boottochtje over het aangrenzende stuwmeer...

Tot slot nemen we de bus terug naar het centrum voor een bezoek aan het nationaal museum van Nieuw-Zeeland, beter bekend als Te Papa. Het is het grootste museum van Nieuw-Zeeland en bovendien gratis te bezoeken. Al gauw blijkt dat het museum immens is, het bestrijkt zes verdiepingen van wel tien rugbyvelden groot. Je moet dan ook een keuze maken in wat je wil zien. Wij kiezen eerst voor de afdeling natuurverschijnselen, waar we onder meer 'live' een aardbeving meemaken en meer uitleg krijgen over de vulkanische activiteit. Alles is weer zeer beeldend uitgelegd dus Juf Sofie is in de wolken... Nadien brengen we een bezoek aan de giant squid, een unicum in de wereld. Betreft het enige exemplaar van een reuzeninktvis dat te bezichtigen is. Deze werd op een expeditie per ongeluk meegetokken in de netten en belandde na uitgebreid onderzoek in het museum als tentoonstellingsstuk. Nadien brengen we nog een bezoekje aan de Maori-afdeling en de afdeling Hedendaagse Geschiedenis en dan hebben we het wel gehad. Op ons gemak terug naar het hotel en dan iets eten in een pub/restaurant waar alle ambtenaren hun after-workgesprekken houden...

Daarna op tijd in bed want morgen staat onze tweede LOTR-uitstap te wachten,

Greetz,

Sofie & Wouter