Zaterdag 6 augustus 2011

5.00 uur in de ochtend: de regen plenst tegen het raam.

6.00 uur in de ochtend: de regen plenst nog harder tegen het raam, ik kan niet meer slapen maar probeer toch mijn uiterste best te doen.

8.00 uur: het regent nog altijd, onze wekker loopt af. Tijd om op te staan, ons te douchen, de valiezen weer in te pakken, alles klaarzetten. Het hele ritueel kennen we ondertussen wel al.

8.30 uur: laatste weathercheck. Ze verwachten nog steeds sneeuw in Fjordland. Ook in Queenstown gaat het dit weekend sneeuwen. Het heeft trouwens deze nacht op de bergen rondom ons ook gesneeuwd. Een dun laagje poedersuiker bedekt de hoogste toppen...

9.00 uur: we strompelen naar beneden voor ons laatste ontbijt in ons hotelletje. Wat zullen we missen? De prachtige uitzichten en vooral: de verwarming die steevast lekker hoog stond - zowel in de slaapkamer als in de badkamer!

11.00 uur: Klaar om te vertrekken naar onze volgende bestemming: Te Anau. Het belooft nog een mooie rit te worden. Zoals de serveerster ons het volgende spreekwoord wist te zeggen: ‘clouds before 7, it will be clear around 11'. Ik denk dat ze gelijk heeft. De wolken breken een beetje open en we banen ons een weg naar onze nieuwe b&b Dusky Ridges. Die is gelegen iets voor het centrum van Te Anau. Oeps we zijn te ver gereden, we zien het bordje met de straatnaam aan ons voorbij zoeven. Dan maar een U-turn op deze doodse weg. Als we op 160km 10 wagens zijn tegengekomen, dan zal het veel zijn... Het pijltje van onze B&B brengt ons over een gravelweg. Deze uitbaters hadden vast zin voor humor. Het stijgingspercentage bedraagt 25%. De gravel worden keien, grote keien en rondom ons alleen maar velden. Velden met rendieren, velden met schapen, lege velden, opritten,... We zien het huis helemaal bovenaan op de berg staan. Het uitzicht is fenomenaal. Ze kijken uit over de vallei, over het meer, over de bergen. Ook boven staan er dieren! Het is prachtig.

13.00 uur: We bellen aan aan de voordeur en de Deense gastheer Henrik doet de deur open. Een beetje stuntelig vertelt hij dat dit normaal zijn vrouw haar werk is maar dat ze met de zoon naar de rugby moest. Hij laat ons in het gastenverblijf binnen en toont ons de weg. ‘Mijn vrouw zal je nog wel meer uitleg geven, ze komt trouwens net aan'. Het ziet er prachtig uit. We hebben een beetje ons eigen huisje. Beneden living, keukentje en boven onze slaapkamer en badkamer. Een houten vloer en een lekker zacht schapenvelletje erbovenop! Win (de gastvrouw) ontvangt ons zeer hartelijk. ‘Ik had jullie niet zo vroeg verwacht'. Als we uitleggen dat we voor de sneeuw willen zijn, begrijpt ze het wel. We hebben het gevoel dat ze oprecht geïnteresseerd is en we voelen ons ontzettend welkom. Ze geeft ons nog enkele tips en breng het ontbijt voor morgen. Een warm, versgemaakt brood staat te smeulen in de keuken. Het vult heel het huisje met broodgeur. We krijgen er honger van! Ons ontbijt voor morgen staat klaar in ons huisje. De koelkast ligt vol, de keukenkasten zijn goed gevuld. Er ligt worst van hun herten om bij een eitje klaar te maken zegt ze. Ze geeft me uitleg hoe ik dat moet doen: eerst even koken en dan bakken... Ik ben al benieuwd wat het resultaat zal zijn, maar ik denk dat het zeker zal smaken! We vragen of we de dieren eventjes mogen bekijken en ze zegt dat ze ons met veel plezier een rondleiding zal geven.

14.00 uur: We besluiten iets te gaan eten. Het blijkt toch maar een speciale plek te zijn. Soep van de dag: bananensoep... Ik had zin in soep maar dit is me toch iets te experimenteel. Ook ons bestelde broodje smaakt vreemd: Broodje met lamsvlees, ui, saus en ik meen nog honing te herkennen... Het kan niet elke dag bingo zijn...

15.00 uur: We gaan naar het centrum van Te Anau. Op zoek naar de i-site. We winnen informatie in over het weer en over onze cruises in de fjorden. De voorspelling voor deze nacht: sneeuw maar verder kunnen ze ons niks meer vertellen. De Doubtfull Sound is een toeristische trekpleister. Vanaf dat er sneeuw valt, maken ze de weg vrij. Dus normaal kan het gewoon doorgaan, sneeuw of geen sneeuw. We leggen onze cruise vast. Ze komen ons morgenvroeg oppikken met een busje. Dat is goed, dan hoef ik niet te rijden en kunnen we genieten van de omgeving. Eerst met de bus, dan de boot, dan de bus en dan de cruise. Kunnen jullie er nog aan uit? Aangezien er meer dan 200 dagen/jaar regen is in de fjorden kunnen we aan neerslag absoluut niet ontsnappen denk ik! Maar we blijven positief! Hopelijk verloopt alles prima. Een bezoek aan Milford Sound leggen we vast voor maandag. Bij extreem slecht weer, krijgen we ons geld terug. Ik denk dat dit een mooie garantie is. Normaal rijden we die weg zelf (het is naar het schijnt de mooiste weg van héél Nieuw-Zeeland), maar moesten de banen er iets minder bij liggen dan kunnen we gerust nog met de bus... We wachten gewoon af.

16.00 uur: een stop bij de supermarkt. We besluiten om vanavond zelf ons potje te koken. Er staat lamsvlees op het menu met patatjes en ‘peachen' (bij gebrek aan appelmoes...)! Iets klein maar het zal wel smaken denk ik!

16.30 uur: We komen thuis en gaan de schaapjes en herten goeiedag zeggen. Boer Henrik crosst met zijn karretje over het veld. Achtervolgd door zijn 3 schaaphonden: geen bordercollies... Spijtig! We krijgen wat uitleg over de boerderij. Ze hebben 1000 schapen (vrouwtjes) en 250 herten. De lammetjes gaan weg voor het vlees. Export: Europa (Duitsland, Frankrijk en België) Jaja, misschien zijn de lamskoteletjes van den Delhaize of Colruyt wel van deze schaapjes! Ook het wild wordt gehouden voor het vlees. Van alle schapen houden ze er 250 over om daarmee verder te kweken.

16.45 uur: De wind blaast zo hard dat we stilletjes aan in ijspegels veranderen. Ook de gastvrouw wordt blauw van de kou. We gaan naar binnen en warmen ons op. Straks een avondje rustig aan. De gastvrouw moet nog naar de rugby kijken bij vrienden... Een typisch Nieuw-Zeelandse gewoonte. Ze zijn hier echt rugby-gek... Ze verleggen zelf de schoolvakanties hiervoor !!!

17.00 uur: Tijd voor mijn verslag. Dadelijk eten maken en dan vroeg onder de wol. Hopelijk worden we morgen niet wakker onder een winterkleedje!

Tot morgen allemaal!!!